غزل سر گیسو

 

اسیر و عاشق دردم دلم در گیر مستانه

گذر کردم خوشی ها را در این دنیای دیوانه

***

قفس ناقوس زندان شد که در آن پای دل بند است

نمی پوسد دلم انگار سحر خیز است در این خانه

***

چو پروانه بهارش شاد خطر در لای در دیده

سفر می رفته در صحرا چو مشتاق است و شیدنه

***

طلوع غمگسار ماه شفع می نازد از ایوان

نمی بوسد سر گیسو به نامردی سر شانه

***

هوس در کوچه ها بارید به دنبال هوس رانان

فلاح و رستگاری هست کو درویش و میخانه

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 02/01/1393